Britannicus

Racine’in beş perdelik trajedisi ilk kez 1669 yılında Paris’te sahnelendi. Roma tarihini ele aldığı ilk eseri olan Britannicus politik bir drama.
İmparator Nero’nun komplolarını merkeze alıyor. Annesi Agrippine tarafından tahta geçirilen Nero’nun, üvey kardeşi Britannicus’la olan mücadelesini anlatıyor. Britannicus esere adını vermiş olsa da Nero ve baskın karakteriyle Agrippa’nın yanında daha küçük bir rolde kalıyor. Klasik trajedi yapısına bağlı olan eser zaman ve mekan birliğine uyuyor. Racine’in soylu trajedilerinden sayılan Britannicus’u yazarken Romalı tarihçi Tacitus’un yazılarından yararlandığı düşünülmektedir.
Diyebilirim ki üzerinde en çok çalıştığım trajedi Britannicus’tur. Bununla birlikte, itiraf etmek gerekir ki, başlangıçta başarı umduğum gibi olmadı. Trajedi sahneye koyulur koyulmaz, onu mahvetmek ister gibi görünen birçok eleştiriler yükseldi. Ben bile, bu eserimin diğerlerinden daha az başarılı olacağını sanmıştım. Fakat, neticede bu trajedi de, iyi bir yanı olan her eserin uğrayacağı akibete uğradı. Eleştiriler ortadan kayboldu, eser baki kaldı. Ve şimdi, bu trajedi eserlerimin içinde saray ve halk tarafından en çok zevkle seyredilen piyes oldu; eğer sağlam ve biraz takdire şayan bir şey yaptımsa, o da, bu işten anlayanlardan bir çoğunun hem fikir olduğu Britannicus’tur.